Yaşlıca bir adam soluk soluğa Süleyman Peygamber’in Huzuruna çıktı. Korkudan sapsarı kesilmiş, beti benzi atmıştı.
Ne oldu böyle? Diye sordu Süleyman Peygamber.
Adamcağız:
Bugün Azrail’i gördüm. Bana öyle öfkeli gözlerle baktı ki, korktum. Rüzgara emredin, beni Hindistan’a kadar götürsün de canımı kurtarayım, diye yalvardı.
İşte yoksulluktan kaçan insan da böyle gayretle kurtulacağını sanır. Yoksulluk korkusuyla kendine göre çabalar durur.
Süleyman (a.s.) rüzgara emretti, adamı Hindistan’a gönderiverdi.
Ertesi gün Süleyman Peygamber, Azrail’e Sordu:
Niye öyle öfkeyle baktın o Müslüman’a
Azrail şöyle cevap verdi:
Ne zaman öfkeyle bakmışım? Tam aksine o adamı burada görünce şaşırdım kaldım. Çünkü Allah (c.c.) bana onun canını bugün Hindistan’da alacaksın diye buyurmuştu. Yüzlerce kanadı olsa, bugün Hindistan’a yine de varamaz diye düşündüm.
EY KUL! GÖZÜNÜ AÇTA İYİ BAK, KİMDEN KAÇIYORSUN? ALLAH’TAN MI?
Popularity: 61% [?]